20 maart 2016

Internationaal vrijwilligerswerk: waar gaat het debat over? Livi Shaw

Internationaal vrijwilligerswerk: waar gaat het debat over?

Tekst: Livi Shaw, vertaling: Niko Winkel.

Het zijn de belangrijkste vragen die momenteel rondzingen in de wereld van het vrijwilligerswerk: is internationaal vrijwilligerswerk eigenlijk wel OK, is het duurzaam, is het nodig, is het ethisch verantwoord? Misschien ben je wel bekend met deze vragen. Misschien is een term als ‘voluntourism’ (of: vrijwilligerstoerisme) al bekend. Maar of ze nu nieuw zijn of niet, dit artikel wil de belangrijkste argumenten voor en tegen internationaal vrijwilligerswerk nog eens nader uitlichten.

Voordat we beginnen is het belangrijk, dat we stellen dat we geloven in de waarde van verantwoord vrijwilligerswerk, of dat nu in het thuisland is of in een ontwikkelingsland. Soms wordt het enigszins cynisch beschouwd als een ‘toegangsritueel’, maar internationaal vrijwilligerswerk, voor, tijdens of na een beroeps- of universitaire opleiding kan werkelijk een verrijkende ervaring betekenen, met zowel voordelen voor de persoonlijke ontwikkeling als ook voor de gemeenschap die van de inzet heeft mogen profiteren. Jammer genoeg kan het echter ook een middel zijn voor verkeerd bedoelende mensen om snel geld te verdienen. En in de slechtste gevallen brengt het risico’s met zich mee voor de lokale gemeenschap en/of de vrijwilligers.

Het is belangrijk niet alle projecten in internationaal vrijwilligerswerk over één kam te scheren. Terwijl het in dit artikel gaat om het bediscussiëren van kritiek op de sector, moet duidelijk zijn, dat de kritiek en bezorgdheid feitelijk alleen de verkeerde bedrijven betreft – de bedrijven die zich bezighouden met onverantwoorde vrijwilligerswerkpraktijken. Als je als vrijwilliger vooraf het juiste project bij de juiste organisatie zoekt en de juiste vragen stelt, dan is het mogelijk om alle tegenargumenten niet op jouw ervaring van toepassing te laten zijn en écht een bijdrage te leveren aan een project met een positieve impact, zowel op de vrijwilliger als op de lokale gemeenschap.

Wat is belangrijker: de ervaring van de vrijwilliger of de resultaten voor de doelgroep/gemeenschap?
Internationaal vrijwilligerswerk wordt steeds populairder. Een snelle Google-zoekopracht toont dit aan. De zoekterm “I want to volunteer overseas’ levert meer dan 12 miljoen hits op. Veel bedrijven zijn in de markt gesprongen en bieden elk project dat je maar kunt bedenken aan.

En ook nog in elke hoekje van alle continenten op de wereld. Dit klinkt goed. En in principe ís het dat natuurlijk ook. Altruïsme is een natuurlijke en gezonde drijfveer voor vrijwilligerswerk. Echter, een toename in de vraag naar vrijwilligersprojecten kan ertoe leiden, dat projecten eerder worden opgezet om de wensen van de vrijwilliger tegemoet te komen, dan om de noden van de doelgroep-gemeenschap – in de praktijk: de derde wereld, de arme mensen – te lenigen.

Als community projects ‘top down’ worden gecreëerd om de vrijwilligersbehoeften te bedienen, dan kan het al te gemakkelijk tot ‘schone schijn’-ontwikkelingswerk leiden, vooral om vrijwilligers geld te laten betalen in een commercieel businessmodel. En ze een ‘goed gevoel’ te geven. Zulke projecten zijn negatief en ontmoedigend voor de vrijwilliger, als hij het al in de gaten krijgt, maar erger nog: zulke projecten kunnen serieuze schade aanrichten bij de gemeenschap die de vrijwilliger juist probeert te helpen.
Erg populair is de wens van vrijwilligers om vrijwilligerswerk met kinderen te doen, vooral in weeshuizen. De laatste jaren is vaak geschreven over de kinderhandel, gerelateerd aan de weeshuiswildgroei in Cambodja. Basisinstincten van de mens om kwetsbare kinderen te helpen zijn natuurlijk; de nieuwe ‘business’ die deze instincten probeert te kapitaliseren, is niét natuurlijk.

Vrijwilligerswerk waarbij de vrijwilliger zélf centraal staat en voor een korte termijn (vaak minder dan 2 weken) creëert een nimmer stilstaande draaideur voor vrijwilligers. De ene vliegt in, de andere vliegt weer uit. Vooral in relatie tot het werken met kwetsbare kinderen mondt dit uit in een onverantwoorde, onethische en zelfs gevaarlijke praktijk.

Slimme marketing door slimme bedrijven
Het is lastig om alle zorgpunten over internationaal vrijwilligerswerk helder te bespreken zonder de goedbedoelde aspiraties van aanstaande vrijwilligers in de kiem te smoren. Bedrijven die veel geld verdienen zijn in het algemeen de bedrijven die het hardst schreeuwen en het eerste de aandacht krijgen van deze aanstaande vrijwilliger, die in de regel nog nauwelijks notie heeft van alle vrijwilligerswerkvalkuilen. Ze kennen de markt en weten hoe ze deze moeten bespelen. Kleine ‘grassroot’ organisaties hebben meestal geen ‘marketeer’ in dienst, laat staan dat ze er een hele afdeling voor hebben.

Stel je de situatie voor: iemand heeft een sterke wens om naar het buitenland te gaan om mee te helpen aan een goed ontwikkelingsproject. Hij kijkt online en vindt al snel een organisatie via de eerste resultaatlinks na een Google-zoekopdracht, een organisatie die zo’n beetje alle denkbare projectmogelijkheden biedt. Hij slaat aan het lezen op de website. Leest hoe drie weken meewerken aan een project de wereld zal veranderen en dat hij ‘nú moet boeken om een mooie korting te krijgen’.

Zo’n proces creëert valse verwachtingen en geeft internationaal vrijwilligerswerk het aanzien van een “vakantie-pakketreis”.
Dit model schetst de boodschap: een goed bedoelde intentie kan zich heel makkelijk om laten vormen tot een consumentenwens. Het trekt de aanstaande vrijwilliger weg van het verder onderzoeken of het schrijven van een uitdagende ‘sollicitatie’. Vrijwilligerswerk zou gewoon niet iets moeten zijn, waar je gewoon ‘in kunt stappen’. Als je werk gaat doen, waar je in Nederland niet een-twee-drie in kunt stappen, waarom zou je dat dan wel zomaar kunnen (en mogen) doen in een ontwikkelingsland?
Vraag jezelf af, of je in Nederland zomaar op een school kunt komen en daar, zonder toezicht of begeleiding, les kunt geven. Of dat je alleen gelaten wordt met kwetsbare weeskinderen zonder wat voor veiligheids- of gedragsvoorwaarden dan ook?
Verantwoordelijke projecten, zeker die met kwetsbare mensen werken, moeten ijveren voor de bescherming van de veiligheid, in alle aspecten daarvan, voor zowel de vrijwilliger als de lokale gemeenschap/doelgroep.

Het beste wat een vrijwilliger kan vinden bij zijn speurtocht naar een interessante organisatie met projecten voor vrijwilligers, dat is eerlijkheid en transparantie van de kant van de projectaanbieder. Transparantie over de impact van de projecten en transparantie over waar zijn geld naartoe gaat. Eerlijkheid over het hele wervingsproces. Een proces waarbij de vrijwilliger wordt aangemoedigd om veel vragen te stellen, goed kan beoordelen op basis van welke vaardigheden en ervaring hij zijn inzet waarde kan geven, en ook waarbij de uitdagingen en risico’s aan de a.s. vrijwilliger uiteen worden gezet.

Kies het juist project en de juiste organisatie
Het aanbodmodel van de commerciële projectaanbieders kan ontwikkeling verstikken en schade toebrengen aan de lokale gemeenschap. Ben je hiervan bewust en vind je op tijd de juiste projecten, dan kan de balans worden hersteld en kan vrijwilligerswerk een positieve impact hebben. Als vrijwilligers arriveren bij een project in een ontwikkelingsland, waar de inzet een antwoord is op vanuit de gemeenschap zelf gerezen ondersteuningsvragen, waar een vrijwilliger deelneemt aan door de lokale gemeenschap zelf gedreven en beheerde projecten, dan kan vrijwilligerswerk werkelijk ontwikkelingssamenwerking betekenen.

Zonder dat je jezelf forceert om vanuit een buitenstaanderspositie te gaan vertellen, ‘wat goed is en wat fout’, kun je met deze focus bewerkstelligen dat de lokale gemeenschap in al z’n persoonlijke, culturele kenmerken wordt gerespecteerd en gewaardeerd. Dit heeft ook tot gevolg dat je als vrijwilliger wordt verwelkomd in een gemeenschap waar je aanwezigheid geen lokale werkgelegenheid vervangt.
Als je de belangen van de lokale gemeenschap vooropstelt, is de kans vele malen groter dat je als vrijwilliger een meer betekenisvolle reis en ervaring zult genieten. Deze positieve ervaring neem je als vrijwilliger mee naar huis, waar de ‘spin off’ van je ervaring voor een tweede impactfase kan zorgen. Immer, dan vertel je iedereen over je ervaring en misschien zet je je daarna wel in voor meer organisatie van support voor het prachtige project waar je je aan hebt gecommitteerd. Zo ontstaan internationale netwerken, tussen de lokaliteit en het thuisland van de vrijwilliger; netwerken met een veel grotere impact voor doorgaande steun en samenwerking.
Wereldburgers in een grote wereld

Internationaal vrijwilligerswerk is een uitdrukking van de erkenning dat er een wereld bestaat voorbij je eigen landsgrenzen. Het toont de wil en het verlangen om deel uit te maken van een grotere levenswereld, een ‘global community’. Het moedigt het aangaan van internationale relaties aan en omarmt op verandering gerichte samenwerking.

Dat het een enorm complexe markt is, valt niet te ontkennen en het vinden van de juiste organisatie om mee samen te werken is een uitdaging. Geconfronteerd met een aanbodmarkt die je nauwelijks kunt overzien en met een schier onuitputtelijk projectaanbod, dat vanaf je eigen computerscherm onmogelijk is om eerlijk te beoordelen, kan het makkelijker voelen om moedeloos je vrijwilligerswerkplannen maar te laten varen. Maar dat zou heel jammer zijn: er zijn echt genoeg eerlijke, duurzame en door de lokale gemeenschap zelf gedragen projecten, die enorm kunnen profiteren van de inzet van gemotiveerde vrijwilligers.

Als je, om het zo maar te zeggen, besluit om de sector te ‘boycotten’, dan wijs je feitelijk ook al de goéde projecten af. Alles wat er moet gebeuren, is meer voorbereidend onderzoek, meer vragen stellen, meer dieptebeoordeling van enerzijds je eigen motivaties om vrijwilligerswerk te gaan doen en anderzijds de motivaties die door de projectorganisaties worden vermeld: het belang van en de bijdrage van jouw aanwezigheid aldaar.

[Dit artikel is geschreven door Livi Shaw van de Londen School of Economics (LSE), bij wie ook het copyright ligt. Zie het originele Engelstalige artikel. Vertaling: Niko Winkel]

8 maart 2016

Volunteer Correct Transparantie-index – Uitleg en verantwoording

Transparantie-index: uitleg en verantwoording

Op 2 maart 2016 heeft Volunteer Correct (VC) de eerste resultaten publiek bekend gemaakt. Dit betreft de resultaten van de nulmeting.

Kenmerken van deze nulmeting:

Onderzoeksinstrument door VC zelf geconstrueerd, zónder inmenging van deelnemers.
Onderzoek uitgevoerd zónder vooraf met deelnemers aan het onderzoek te communiceren
Websites onderzocht door 2 onderzoekers; resultaten geëvalueerd door onderzoekcoördinator.

Volunteer Correct wil met dit schrijven een basis leggen voor een breed gedragen Transparantie-index voor internationaal vrijwilligerswerk

VC benoemt hieronder de kritische terugkoppelingen door de deelnemers van de bijeenkomst op 2 maart 2016 (alsmede die via email zijn ontvangen) en formuleert, aanvullend op de discussie tijdens de bijeenkomst, haar reacties hierop:

Waarom zijn de deelnemende partijen vooraf niet gekend over het (a.s.) onderzoek?

VC onderkent dat indien over het instrument én het onderzoek zelf vooraf met de deelnemers was overlegd, het draagvlak mogelijk groter was geweest. Hier staat tegenover..
– dat het dan waarschijnlijk erg moeilijk of zelfs ondoenlijk zou zijn geweest, met zo’n grote groep tot een afgebakend instrument te komen,
– dat je te maken krijgt met het ‘slager die zijn eigen vlees keurt’-effect en..
– dat je het onderzoeksveld in een dynamiek brengt, die het onmogelijk maakt een ‘meetmoment’ vast te stellen.
VC voegt hieraan toe, dat het altijd het plan is geweest om deze vorm van monitoring te continueren, zodat een fase later wél sprake zal zijn van het ‘samen met het veld’ meten van de kwaliteit van de webinformatie op de websites van de zendende organisaties.

Het oneigenlijke en onethische van deze ‘stiekeme’ vorm van onderzoek doen.

Meerdere representanten van de vrijwilligers zendende organisaties hebben aangegeven, dat het eigenlijk onbehoorlijk is, wat VC heeft gedaan. VC distantieert zich van deze kritiek; vindt deze niet gefundeerd en ook niet fundeerbaar. De website-informatie is openbare informatie die door iedereen mag worden beoordeeld, ook zónder dat daarover vooraf gecommuniceerd is.

Nota bene: deze vorm van onderzoek doen is heel normaal. Denk aan Consumentenbond of restaurantbeoordelingen.

De informatie op de website zegt niets over de kwaliteit van het vrijwilligerswerk en/of van de projecten waaraan vrijwilligers meewerken zelf.

VC onderschrijft dat de onderzoeksresultaten met dit argument worden gerelativeerd: het gaat inderdaad niét om de werkelijke projecten en de uitvoering van de werkzaamheden van de vrijwilliger. VC stelt echter wel, dat het net zo onverantwoord is, te stellen dat de informatie op de website niéts zegt. Indien dat het geval zou zijn, dat werpt zich de vraag op, hoe de webinformatie dan nog iets kan vertellen over de organisatie in kwestie.
>> VC zal nadrukkelijker dan tot dusver het geval was beklemtonen, dat het domein van het onderzoek zich beperkt tot de website-informatie.
>> VC zal blijven beklemtonen, dat de website-informatie een adequate representant dient te zijn van de werkelijkheid achter de beeldschermen.

Het onderzoek laat zich gemakkelijk misbruiken door organisaties om op het oog te voldoen aan de kwaliteitscriteria, terwijl er in de realiteit niet of nauwelijks belang aan wordt gehecht.

VC onderkent dat het gevaar er altijd blijft dat er mooie sier wordt gemaakt met het publiceren van beginselen, beloften, etc. die in de praktijk geen gelding blijken te krijgen. Dit is en blijft een achilleshiel, die niet kan worden bestreden met dit onderzoek.
VC benadrukt dat het met alle organisaties in overleg wil zijn en blijven om er gezamenlijk voor zorg te dragen, dat kwaliteitsrichtlijnen geen papieren tijger zijn of worden.
Bovendien onderkent VC dat het onderzoeksterrein (de webinformatie) van de Transparantie-index slechts een venster vormt op een deel van de werkelijkheid van het georganiseerd internationaal vrijwilligerswerk. VC beoogt in de toekomst ook andere vormen van onderzoek mogelijk te maken. Hierbij is het van het grootste belang dat er aandacht kan worden geschonken aan met name de feitelijke resultaten van de projecten waaraan vrijwilligers meewerken en aan de beleving en waardering van de vrijwilligers zelf.

Kritische noten ten aanzien van de presentatie van de ranglijst.

Tijdens de presentatie op 2 maart 2016 bleek dat er bij sommige vertegenwoordigers van de organisaties van enig ongenoegen sprake was over het feit dat bij ‘gelijke scoring’ en toch sprake leek van ongelijke ranking.
VC betreurt de verwarring. Dit had beter gepresenteerd kunnen worden. Feit is, dat een gelijke score ook echt een gelijke score is. Dus als er vijf organisaties zijn met een ‘één-na-beste’ scoring, dan zijn deze allemaal nummer 2 in de ranking.
>> Bij volgende publicaties zal geprobeerd worden hiermee rekening te houden.

Sommige organisaties geven aan dat er sprake is van scores die domweg niet kloppen: de onderzoekers hebben fouten gemaakt.

VC geeft aan, dat de scoring moet worden geïnterpreteerd als de bevinding van een internetgebruiker met bovengemiddeld internetgebruikservaring. De website-onderzoekers zijn alle hoogopgeleid en voorzien van eigen ervaring op het terrein van het internationaal vrijwilligerswerk.
Natuurlijk is er niet eindeloos gezocht naar de informatie en is het mogelijk dat er informatie niet is gevonden, hoewel deze wél op de website aanwezig was.
Daarnaast is ook sprake van een weging/beoordeling van de informatie. Vooral ten aanzien van de tussenscore-mogelijkheid (‘enigszins’) geldt dat er sprake is van een afweging. Deze kan aanvechtbaar zijn.
VC stelt dat het formuleren van deze reserves ten aanzien van de resultaten geen ‘disclaim’ behelst. Het kan ook een zinvolle overweging zijn om de formulering en positionering van de informatie op de website van de organisatie opnieuw te overwegen. VC wil ook hierover met organisaties in overleg en kan zinvol advies geven.

Professionaliteit van het onderzoek

Meerdere organisaties uitten hun twijfels over de mate van professionaliteit van VC als organisatie en ook het Transparantie-index onderzoek zelf.
VC is opgericht vanuit betrokkenheid met en bezorgdheid over de praktijk van het georganiseerd internationaal vrijwilligerswerk. De bestuursleden van VC hebben veel ervaring met het doen van onderzoek op wetenschappelijk niveau.
VC streeft ernaar om het uitbouwen van dit en ander onderzoek liefst in samenwerking met gerenommeerde (onderwijs)instellingen te grondvesten. VC stelt zich ook nadrukkelijk open voor samenwerking met andere partners en instellingen.
Ten aanzien van instrument en methodiek van het Transparantie-index onderzoek geldt: het onderzoek zelf is volledig transparant en laat zich door iedereen, die hieraan een bijdrage wil leveren, beoordelen.
Voor wat betreft de uitvoering geldt, dat deze naar de toekomst toe breed geborgd kan worden door intensieve samenwerking mét de organisaties die deel uitmaken van het onderzoek.

VC als organisatie/stichting streeft naar continuïteit, wil graag ook in de toekomst een belangrijke partij zijn. In de huidige situatie (2016) geldt er geen enkele sprake is van financiële support. De stichting heeft géén budget en drijft louter op betrokkenheid en enthousiasme.

Niko Winkel, 6 maart 2016

3 maart 2016

Transparantie-index van Volunteer Correct gelanceerd: werken aan gedeelde criteria

De stichting Volunteer Correct heeft op woensdagavond 2 maart de resultaten van het onderzoek naar de webtransparantie van vrijwilligers zendende organisaties gepresenteerd: de ‘Transparantie-index’. Dat gebeurde tijdens een bijeenkomst in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam. Alle organisaties die zijn opgenomen in het onderzoek zijn daarbij uitgenodigd, 66 in totaal. De helft van deze organisaties heeft positief op de uitnodiging gereageerd en uiteindelijk zijn vertegenwoordigers van ruim 20 organisaties bij de bijeenkomst aanwezig geweest. De bijeenkomst werd door ruim 60 deelnemers bijgewoond.

Het was een spannende bijeenkomst, geleid door Merit Hindriks van Hivos. Volunteer Correct heeft gekaatst en wie kaatst mag de bal verwachten. Volunteer Correct kijkt terug op een enerverende start van de beoogde samenwerking met de organisaties met als doel: het verbeteren van de transparantie en verantwoording van het vrijwilligerswerkaanbod in Nederland.

Het ‘spannende’ van de bijeenkomst lag vooral besloten in de basis van het onderzoek: Volunteer Correct heeft het uitgevoerd zónder eerst met de doelgroep hierover in contact te treden. Het onderzoek voor de Transparantie-index van Volunteer Correct betreft een screening van de websites van de vrijwilligersuitzendende organisaties op een vijftal thema’s, met binnen elke thema een viertal geoperationaliseerde onderzoeksvragen. Elk van deze vragen resulteert in een schaalscoring. De organisaties werden zodoende bij de lancering van de resultaten voor het eerst geconfronteerd met hun scoring. Op de website van Volunteer Correct wordt de gehele onderzoeksmethodiek (geheel transparant) uit de doeken gedaan.

Na een introductie van Volunteer Correct door Reinier Vriend en een introductie van de ontstaansgeschiedenis en de bedoeling van de Transparantie-index door Niko Winkel, zette Maria Sperling uiteen uit welke onderdelen het onderzoek is opgebouwd. De volgende vijf thema’s dekken ieder eenvijfde van het onderzoek: ‘Doel & Missie’, ‘Zichtbaarheid & Responsiviteit’, ‘Grondslag & Financiën’, ‘Partners & Projecten’ en ‘Begeleiding en Promotie’.

Scoringscriteria

Tijdens de uitleg van de scoringscriteria van deze thema’s werd ruimte gemaakt voor Lotte Ghielen van het Better Care Network om speciaal aandacht te schenken aan de gevaren bij het werken met kwetsbare kinderen in ontwikkelingslanden en aan Jiska Riphagen van World Servants om dieper in te gaan op de verantwoording van resultaten van de inzet van vrijwilligers.

Daarna was er veel ruimte om het gesprek met de vertegenwoordigers van de zendende organisaties aan te gaan. Het lanceren van deze Transparantie-index was voor de organisaties, betrokken in het onderzoek, een verrassing: Volunteer Correct had daarover niét van te voren gecorrespondeerd. Het spreekt vanzelf, dat juist op dit terrein de discussie haar levendigheid krijgt: “Hoe zit het dan met hoor en wederhoor?”

Publiek toegankelijke informatie

Volunteer Correct stelt het onderzoek te baseren op publiek toegankelijke informatie. Deze informatie is vrij om te beoordelen. In de breedte wordt dit ook wel door de meeste organisaties onderkend, al blijven er ook nog organisaties, die het doen van zulk onderzoek in de grond ‘afkeuren’.
Veel belangrijker is het te verantwoorden wat de betekenis van de resultaten is. De vraag op veler lippen is dan ook: “Wat zegt de informatie op de website over de kwaliteit van de organisaties?”
Dat het antwoord niet “niets” kan en mag zijn, daarover is iedereen het eens. Maar het goed benoemen van het domein van het onderzoek – de website-informatie – dient Volunteer Correct goed ter harte te nemen. Waarvan akte.

Hoe nu verder? Dat is natuurlijk de finale vraag van iedereen. Volunteer Correct belooft de samenwerking op actieve wijze te gaan zoeken. Deze meting betreft de ‘nulmeting’. We gaan hard aan de slag om de verbeteringen mee te nemen en periodiek nieuwe resultaten bekend te maken.

Wij gaan ons best doen om de Transparantie-index van Volunteer Correct goed op de kaart te krijgen. En dit kunnen we alleen doen samen met de organisaties. Op 2 maart is het fundament daarvoor gelegd.

24 februari 2016

Programma launch vrijwilligerswerk-index bekend

“Volledige informatie is de eerste stap naar goed vrijwilligerswerk”

Tijdens de launch van de Volunteer Correct Transparantie-Index op 2 maart in Pakhuis de Zwijger wordt bekend gemaakt welke vrijwilligersorganisatie de beste informatie beschikbaar heeft voor toekomstige vrijwilligers. Inschrijven voor de avond kan via: https://dezwijger.nl/programma/transparantie-index-vrijwilligerswerk/

De Transparantie-Index is gemaakt om potentiële internationale vrijwilligers makkelijker zal maken om zich te informeren over de organisaties waar ze mee op reis kunnen en de projecten waar ze aan het werk kunnen. Het volledige programma staat onderaan deze pagina.

Tijdens de lancering van de Volunteer Correct transparantie-index op woensdag 2 maart in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam zal het startschot worden gegeven voor de opening van de index. Tijdens het evenement zal de score van alle 66 vrijwilligersorganisaties bekend worden gemaakt en zal worden ingegaan op de scoring. Alle organisaties zijn uitgenodigd voor de avond. Daarnaast zijn professioneel en persoonlijk geïnteresseerden welkom. De avond wordt geleid door Merit Hendriks van Hivos. Lotte Ghielen van Better Care Network Nederland zal ingaan op vrijwilligerswerk met kinderen en Jiska Riphagen-Gietema van World Servants zal uitleg geven over evaluaties van projecten en de effecten ervan op de lange termijn. Naast sprekers zijn er verschillende professioneel geïnteresseerden aanwezig voor de netwerkgelegenheid naderhand, zoals Inge Hermann van Saxion Hogescholen.

Voor het opzetten van de index heeft Stichting Volunteer Correct de websites van 66 vrijwilligersorganisaties tegen het licht gehouden. Ze zijn beoordeeld op de mate van transparantie op het gebied van twintig belangrijke issues. Zo is er bijvoorbeeld gekeken naar of een organisatie communiceert over financiën, hoe ze haar doelen bereikt, of er beleid wordt gevoerd om schade aan jonge kinderen te vermijden en of er een voorbereidende training wordt aangeboden aan vrijwilligers.

De gehele index is vanaf 2 maart te vinden op volunteercorrect.org/nl/transparantie-index.

Er zijn nog enkele plekken beschikbaar voor de lancering in Pakhuis de Zwijger. Aanmelden voor dit gratis evenement kan via: https://dezwijger.nl/programma/transparantie-index-vrijwilligerswerk/

Stichting Volunteer Correct is te volgen op Facebook: en Twitter @Vcorrect

Programma:

19.30	Opening zaal
20.00	Welkomstwoord Merit Hindriks
20.10	Introductie Stichting Volunteer Correct VC prichter Reinier Vriend over het bestaansrecht van de stichting en toont fragmenten van de documentaire ‘Making a Difference’.
20.20	Nut van de Transparantie-Index Onderzoeker Niko Winkel legt uit waarom de index nodig is en hoe hij tot stand is gekomen
20.30	Feestelijke lancering Transparantie-Index Het online gaan van de Transparantie-index wordt feestelijk ingeluid
20.40	Esther Konijn geeft uitleg over de scores op de verschillende thema’s die in de index vertegenwoordigd zijn: * Doel & missie * Zichtbaarheid & responsiviteit Met bijdrage van Lotte Ghielen van Better Care Network Nederland over werken met kinderen * Grondslag & financiën * Partners & projecten Met bijdrage van Jiska Riphagen-Gietema van World Servants over evaluaties van projecten en de effecten ervan op de lange termijn. * Begeleiding en & promotie
21.05	Emma van de Schoor informeert over de werkzaamheden van Volunteer Correct in de categorieën: -Educatie -Consultancy -Onderzoek
21.15	Discussie en vragen
21.30	Afronding en aansluitend een borrel

25 januari 2016

Volunteer Correct Transparantie-index Launch op 2 maart

Volunteer Correct Transparantie-index van aanbod vrijwilligerswerk op 2 maart.

Een flink aantal organisaties biedt in Nederland vrijwilligerswerk aan in het buitenland. Via Nederlandse liaisons vanuit een ontwikkelingsland of met alleen een Nederlandstalige website. De diversiteit aan organisaties is groot en het verschil ertussen is onduidelijk. Zowel grote bedrijven als kleinschalige idealisten mengen zich in de Nederlandse vrijwilligerswerkmarkt. In zo’n divers veld is het erg moeilijk te onderscheiden op aspecten van kwaliteit. Het resultaat zijn extreme prijsverschillen, die zich erg lastig laten verklaren en vrijwilligers weten zich geen raad met de keuze waar ze zich voor gesteld zien. Volunteer Correct heeft daar wat op gevonden.

Begin maart 2016 zal de eerste release van de Volunteer Correct Transparantie-index het daglicht zien. Met haar ‘transparantie-index’ zet Volunteer Correct in op transparantie in het aanbod. Zo kan de (aanstaande) vrijwilliger veel beter bepalen voor welke (bemiddelings)organisatie hij kiest. Want hoewel het voor iedereen duidelijk zal zijn dat voorkennis van een project niet te vergelijken is met de ervaring, toch kan er al veel informatie vooraf beoordeeld worden. Geeft de zendende organisatie inzicht in de doelen van haar projecten? Is er sprake van specifieke voorbereiding? Deze informatie maakt het makkelijker om een weloverwogen keuze te maken.

Hiervoor heeft Volunteer Correct een instrument ontwikkeld dat fungeert als een kwaliteitsmeetlat van online aangeboden informatie. Dit resulteert in keuze-ondersteunende informatie voor iedere aanstaande vrijwilliger. Tussen november 2015 en februari 2016 worden ongeveer 75 organisaties onderzocht aan de hand van hun website-informatie. Daarbij worden de thema’s ‘Doel & Missie’, ‘Zichtbaarheid & Responsiviteit’, ‘Grondslag & Financiën’, ‘Partners & Projecten’ en ‘Promotie & Begeleiding’ opgedeeld in 20 informatievragen. Met behulp van een relatieve eindscore wordt een kwaliteitsranglijst geconstrueerd: de ‘transparantie-index’.

Het doel van de index is tweeledig. Aan de ene kant wordt het voor de vrijwilliger gemakkelijker om zich te informeren over de verschillen in de projecten. Ook zullen vrijwilligers eerder kennismaken met de ethische vraagstukken die onvermijdelijk met vrijwilligerswerk te maken hebben.

Aan de andere kant probeert Volunteer Correct de zendende organisaties geleidelijk te bewegen naar een basis van gemeenschappelijkheid, resulterend in grotere mate van vergelijkbaarheid. Hoe de projecten in de ontwikkelingslanden er féitelijk uitzien, blijft natuurlijk goeddeels ongewis, maar de aan- of afwezigheid van informatie via de communicatiekanalen kan vooraf al duidend zijn voor de aanstaande vrijwilliger.

Het momenteel in uitvoering zijnde onderzoek zal dus niet eenmalig zijn: organisaties kunnen hun doorontwikkeling tot uitdrukking laten komen in deze semi-dynamische transparantie-index. De update-periodiciteit wordt nader overwogen en zal afhankelijk zijn van de dynamiek die dit onderzoek op de ‘aanbodmarkt’ teweegbrengt.

De Transparantie-Index zal 2 maart tijdens een feestelijke avond worden gelanceerd. Wil je erbij zijn? Reserveer je plekje via de site van Pakhuis de Zwijger. Ook zal een tipje van de sluier alvast worden opgelicht in het maartnummer van mediapartner OneWorld.

Voor nieuws en updates: like ons op en volg ons op Twitter!

23 januari 2016

Fatsoenlijk vrijwilligerswerk in Tanzania: het kan dus toch (niet)?

Door: Reinier Vriend en Niko Winkel

Op onderzoeksmissie in Tanzania gaat er een wereld voor ons open. Na twee weken in Moshi en Arusha en het bezoeken van een dozijn aan vrijwilligers-NGO’s zijn we er wel zo’n beetje uit. Of toch juist niet?

Onze agenda is open: hoe ziet het eruit? Wat voor mensen draaien deze projecten? Hoe zoeken ze naar vrijwilligers? In hoeverre houden ze rekening met de voorwaardelijkheden, waarvan wíj vinden, dat ze er rekening mee moeten houden? Loopt het goed, loopt het minder goed? Wat voor vrijwilligers zijn het die ze werven? Zijn de vrijwilligers essentieel voor ze, of zijn ze louter ‘voor erbij’?

In de praktijk valt een en ander op. Zo is er geen enkele vrijwilligersorganisatie die niet zelf het eten en onderdak voor haar vrijwilligers organiseert. De kosten voor ‘lodging’ per dag liggen tussen d $9 en $22 per dag: geen klein bier in een land waar het gemiddelde salaris op $100 ligt. Het verschil zit ‘m erin welke van de twee er eerst was: vrijwilligersclub of hostel/safaribedrijf. Ontlopen doen ze elkaar niet. Het kan aldus een schijnvertoninkje zijn. Ethische uitgangspunten tussen organisaties variëren overduidelijk, komt naar voren uit de bespiegelingen. Bij meerdere organisaties zaten de woordvoerders nog niét op het spoor van kritiek op de weeshuistoestanden. Bij andere organisaties werd daarover al begonnen, vóórdat wij het aanroerden. Jawel, ook hier zijn genoeg mensen die de weeshuiswildgroei verfoeien.

Anna van KYGN laat ons haar ‘safe house’ zien. Dat ziet zij als het antwoord op het weeshuis-issue. Met het safe house-concept mikt ze nadrukkelijk op tijdelijke opvang. Als thuissituaties genormaliseerd zijn, dan moeten alle kinderen terug naar huis kunnen. Het meest te spreken zijn we over het TATU-project. Dat ondersteunt projecten in een afgelegen dorp. En wat vooral zo aanspreekt, dat is dat het een echt ‘project’ is: het is helemaal gericht op het uiteindelijk weer aan de lokale gemeenschap overdragen van de in gang gezette ontwikkelingen. Hier is per definitie ook geen sprake van ‘unskilled volunteerism’.

Met een redelijk opgeruimd gevoel en elke organisatie in het keurslijf van een zelfontworpen formuliertje gedwongen, lijkt het erop dat het dus toch kan: goed geregeld ethisch vrijwilligerswerk, met duidelijke doelen bestaat dus echt. Maar dan spreken we in de avonduren voormalige vrijwilligers zelf. De situaties die zij omschrijven voldoen weer helemaal niet aan de voorwaarden die ons toch echt waren bezworen. Een meisje van zeventien dat tòch alleen voor de klas wordt gezet. Een vrijwilliger die onbegeleid op een project wordt achtergelaten terwijl de baas op reis is. En dat bij NGO’s die zelf vol zeggen te zijn van alle bekende problematieken.

Goed vrijwilligerswerk in Tanzania? De jury blijft voorlopig toch nog even in beraad.

(Lees hier meer over Niko’s avonturen op GoTanzania)

9 december 2015

Kinderen zonder thuis – praktische gids over projecten met kinderen

De Nederlandse afdeling van het Better Care Network heeft vorige week een informatieve gids uitgegeven, genaamd ‘Kinderen zonder thuis’, waarin ingegaan wordt op vragen en dilemma’s rondom het helpen en ondersteunen van kwetsbare kinderen in ontwikkelingslanden. Natuurlijk ook super relevant voor toekomstige vrijwilligers.

Miljoenen kinderen in ontwikkelingslanden moeten het stellen zonder veilig thuis. Ze wonen in een kinderhuis, leven op straat of krijgen thuis niet de zorg die ze verdienen. Duizenden Nederlanders bekommeren zich om het lot van deze kinderen en willen graag iets voor hen doen. Is een kinderhuis wel de beste oplossing of zijn er alternatieven? En hoe kun je als vrijwilliger een positieve bijdrage leveren aan de ontwikkeling van kinderen?

De zorg die ten grondslag ligt aan het uitbrengen van ‘Kinderen zonder thuis’ hangt nauw samen met een aantal nog steeds breed levende veronderstellingen van mensen in de westerse wereld over het leven van kwetsbare kinderen in ontwikkelingslanden. Vaak hangen veronderstellingen ook met onbedoelde of onbewuste vooroordelen samen. Een erg in het oog springende is de term ‘weeskind’. In de praktijk zijn de meeste kinderen in weeshuizen in ontwikkelingslanden vaak geen wees. Het is sowieso beter de term ‘kinderhuis’ te gebruiken in plaats van de term ‘weeshuis’.

De relatie tot vrijwilligerswerk komt in ‘Kinderen zonder thuis’ zeer prominent naar voren. Veel vrijwilligers hebben onvoldoende notie van de situatie waar zij uiteindelijk hun vrijwilligerswerk in gaan doen. Schrijfster Mirjam Vossen, benoemt in het aparte hoofdstuk over vrijwilligerswerk een aantal vereisten, waaraan voldaan moet worden. De gids gaat in op hechtingsproblematiek, kennis en ervaring van de vrijwilliger, goede formuleren van taken en de juiste voorbereiding.

De gids is online te downloaden en is ook in papier te bestellen bij het Better Care Network Nederland. Wij zijn van mening het boekje verplichte kost is voor dat alle vrijwilligers die van plan zijn een kinderproject gaan doen in een zogenaamd ontwikkelingsland.

7 december 2015

The American Way – Hollandse twijfel over Amerikaans ‘volunteerism’

In Nederland/Europa tref je organisaties die vrijwilligers uitzenden die uitnodigen tot achter de oren krabben: wat moet ik hier nu écht van denken?! Zoveel taal over ethisch verantwoord en duurzaam vrijwilligerswerk, maar klópt het allemaal wel? Vooral de financiële kant van de zaak springt daarbij in het oog. Maar in Amerika is het nog veel lastiger om te beoordelen. Daar gaat dit artikel over.

Op de GoTanzania-website zitten zo’n 200 organisaties in een database: organisaties die vrijwilligerswerk aanbieden in Tanzania. Hiertussen ook zo’n 40 à 50 organisaties die dat vanuit Nederland doen, of die lokale NGO’s betreffen, die met name gefundeerd zijn op een Nederlands initiatief. Maar de rest is dus ofwel een lokaal Tanzaniaans initiatief ofwel geworteld in een anders westers land, veelal geënt op een brede ‘vrijwilligerstoerisme’-basis en niet zelden puur commercieel. Toch is het erg lastig harde uitspraken te doen. In de verantwoordingsinformatie gaan schreeuwend duur en “not for profit” nogal eens samen. Vooral bij Amerikaanse organisaties. Ik licht een drietal organisaties uit ten behoeve van een fascinerend inkijkje.

De founders van het Amerikaanse Amizade gebruiken niet ‘vrijwilligerswerk’ als centraal thema, doch ‘service learning’. Een slim concept, dat ‘halen’ naast ‘brengen’ plaats: “Amizade empowers individuals and communities through worldwide service and learning (….) to create an equitable world where all people can connect freely and forge lasting friendships.”
Amizade, zichzelf duidend als ‘non profit’-organisatie, maakt deze ‘service learning’-drijfveren waar door uitgebreid samen te werken met een aantal universiteiten in de VS, die dit perspectief parallel laten lopen met educatiedoelstellingen. Naast individuele ‘volunteer placements’ zijn er dan ook veel opties voor groepsreizen en ‘faculty-led courses’. Het ziet er allemaal zeer verantwoord uit. Het zogenoemde ‘Fair Trade Learning’-beginsel is leidend: ‘a sector changing ideal pioneered by Amizade’. De baas schrijft artikelen over dit beginsel: Ethical standards for community-engaged international Volunteer tourism’. Een aparte pagina over transparantie toont, dat 85% van de inkomsten rechtstreeks naar de programma’s gaat. De rest gaat naar ‘administration’. Heel redelijk dus.

Maar ga je naar Tanzania om bij een ‘gewoon communityproject’ van Amizade, waarbij je bij een gastgezin woont en met het gezin mee-eet, een bijdrage als vrijwilliger te leveren, dan betaal je voor je eerste twee weken $1620 en voor iedere bijkomende week $440!
Daarover heb ik contact gezocht met de baas van Amizade. Zijn reactie: “My hunch is that some of your confusion may be that you are comparing us to organizations that have very different missions. (…) Our programs have a curriculum, we monitor and evaluate impact for both visitors and hosts, spend a great deal of effort to create (and fundraise) for reciprocity, and the health and safety of all involved. As such, our very small sustainability fee goes towards research and development, improving the international education sector, advancing curriculum, evaluating impact, etc. Costs on the ground are not even managed by our US-based staff. They are all locally determined. Housemothers set their own rates, drivers are paid at going market rates, food is prepared by local chefs, and community organizations receive appropriate honorariums and healthy donations (for some programs this can be many thousands of US dollars).”
Hij ging zelfs nog verder en bracht complimenten naar GoTanzania: ‘hartstikke goed dat je licht in de duisternis brengt in deze volunteerism-sector; wij zijn daar zelf ook zeer bezorgd over!’. Hij vertelt, dat vrijwilligers van Amizade elke week $125 aan directe projectsponsoring betalen en dat de genoemde ‘duurzaamheidstoeslag’ $50 per week betreft: toch niet echt een ‘very small fee’. Op de website zelf trof ik deze informatie niet. Zou het dan zo zijn, dat de extreem hoge kosten voor jou als vrijwilliger echt heel zinvol besteed worden? Verdient Amizade het voordeel van de twijfel?

De website van een ander Amerikaans vrijwilligersuitzendbureau, Cross Cultural Solutions (CCS), toont kleurige achtergrondfoto’s en daarover heen witte chocoladeletters met schreeuwende capitals: “VOLUNTEER ABROAD. CHANGE THEIR WORLD. CHANGE YOURS. THIS CHANGES EVERYTHING”.
Eén van de doorklikopties: “This CCS experience is very affordable. Find out how to…. FUND YOUR TRIP”. Daarna krijg je 7 opties om zelf funding te genereren: laat je baas meebetalen, belastingaftrekbaarheid, zelf fondsen verwerven, neem een vriend mee, frequent flyer programma’s en, tot slot, stel een betalingsprogramma op. De pagina eindigt met “YOU CAN DO IT!”. Op de website wordt CCS een met ‘Peace Corps’-vergelijkbare organisatie genoemd. De Verenigde Naties-beginselen zijn leidend. “As a leader in the field of international volunteering for 20 years, we know that the best approach to international volunteering—the only approach—is one designed by the community. We believe that the local people are the experts. In every community in which we work, we have long-standing relationships with local organizations who communicate real-time needs and objectives to the CCS team. Our in-country team is made up entirely of local nationals and volunteers work alongside local people. This community approach was specifically designed to make sure our programs generate sustainable impact.”
Het gaat allemaal over ‘Making a difference’ bij deze organisatie, met typisch Amerikaans onbescheiden enthousiasme: ‘yes, we can’!!

Klik verder op de site en steeds een andere bijna levensgrote full-colour foto met hoog sentimentaliteitsgehalte vult je scherm, een vrijwilligerslitanie eronder, als “This really changed my life foregood!”. Daarna kun je uitgebreid door de internetbrochure scrollen en passeer je ook de “Home-base”: in Tanzania is dat een prachtige villa, die ook in Hollywood niet zou misstaan. “The CCS Home-Base is your home-away-from-home, a place to relax and reflect right in the local community where you’ll engage with your second family of fellow volunteers and our expert CCS in-country staff. The Home-Base is comfortable, with common areas to share experiences, comfortable shared bedrooms, and plenty of space as you’re re-charging for your next incredible day of volunteer adventures. We know that your comfort is key to giving all you can as an international volunteer, and the CCS Home-Base is just one of the many unique ways that the CCS experience changes everything.”
Hemel, wat heeft dit nog te maken met een onderdompeling in een andere cultuur? Toch stelt CCS het bestemmingsland, met zijn eigen cultuur, centraal: “We believe that the most successful approach to international volunteering is one that is community-led and driven. That’s why our in-country staff is made up entirely of local nationals, who truly understand the needs of their own communities. We work in partnership with sustainable community organizations who are dedicated to creating positive change in communities, and know how to effectively work with international volunteers to meet these goals.”
Maar rijmt dat wel, zo vraag ik mij af.

CCS profileert zich gretig als een aan het Amerikaanse Peace Corps verwante organisatie. Waarin verschilt CCS van Peace Corps: “A CCS program is a great way to experience all that volunteering abroad has to offer for a shorter period of time than the Peace Corps, which requires a two-year commitment.”

Er is ook sprake van een specifiek ander verschil: bij Peace Corps krijg je zelfs een toelage op de kosten die je maakt en committeer je je aan twee jaren vrijwilligerswerk. Bij CCS mag je je portemonnee trekken: onderaan de scroll-brochure kun je simpelweg invullen, hoe lang je weg wilt, waarna letterlijk het dollarmetertje gaat lopen: 1 week – $2687, 4 weken – $4646, 12 weken – $9773!! Je gelooft je ogen niet! Is dit een grap?
Nee, het is een Amerikaanse non profit organisatie, die zelfs mooie sier maakt met een zopas verdiende ‘award’: “GreatNonprofits recently awarded Cross-Cultural Solutions its top-rated award for the third year in a row! GreatNonprofits bases its voting system entirely on ratings and reviews submitted by volunteers. The organization prides itself on its mission to inspire and inform donors and volunteers, enable nonprofits to show their impact, and promote greater feedback and transparency.”

K2 Adventure Travel neemt – haar naam zegt het al – een ander beginpunt: avontuur! Er wordt wel een flinke ‘derde wereld’- en ‘making a difference’-saus overheen gegooid. De ‘business’ van K2 zit wél in het vrijwilligerswerk. In Tanzania ondersteunt K2 een school voor blinde kinderen. “More than 600 students, ages 5 through 17, attend the Mwereni integrated School for the Blind, including 80 blind and albino children who were orphaned or abandoned at birth. When K2 Adventure Travel first visited in 2009, many of the students were suffering from lack of medical and dental care, typical hygiene and basic necessities. Since that first trip, K2 Adventure Travel clients have provided the students with Braille Writers, magnifiers, canes, walkers, a computer lab with 30 new computers, and provided all of the orphans with new mattresses, blankets, pillows, sheets, mosquito nets, shoes and stuffed animals.”
Het vrijwilligerswerk lijkt zo een faciliterend bijproduct voor de ondersteuning van een lokaal project. Zo kun je ook naar ‘voluntourism’ kijken. De grote foto op deze Tanzania-pagina toont de brug tussen noord en zuid met twee lachende gezichten; een Afrikaans kind en een Amerikaanse vrijwilliger tonen beide hun handicap: een halve arm.
Ook hier is het de informatie over de kosten, die veel ruimte voor verwondering laat: bestaat je hele reis uit 8 dagen ‘community service’ en een 1-daagse safari, dan betaal je $2450; doe je 4 dagen service en een 5-daagse safari, dan betaal je $4950. Deze kosten natuurlijk nog allemaal exclusief vluchten, visa, verzekeringen etc.

Verwondering, verwondering. Ik begrijp maar weinig van de relatie tussen product en kosten. Het biedt me wel een ander perspectief op de vanuit Nederland opererende vrijwilligersuitzendcentrales: zelfs de allerduurste is nog meer dan tweemaal goedkoper!
Maar je kunt er misschien ook anders naar kijken. Deze organisaties zoeken een ander marktsegment dan de organisaties (ook in de VS aanwezig), die zich vooral fixeren op de ‘gratis arbeid’ van een vrijwilliger en daarnaast kosten baseren op de lokale situatie betreffende ‘lodging and food’ (ergens tussen de 100 en 200 dollar per week). Vaak lijken déze organisaties onvoldoende te kijken naar de kwaliteit van de vrijwilligersinzet gebruikende ontwikkelingsprojecten. Je zou ook kunnen redeneren, dat het redelijk is uit volle portemonnees de hoofdprijs te trekken, als je daarmee goeie projecten op de beste wijze ondersteunt; als vrijwilligersgelden ook écht naar de projecten gaan:
* Amizade: als rijkeluiskinderen, studerend aan dure universiteiten, deze kosten kunnen dragen, dan kan sprake zijn van een mooie maatschappelijke herverdeling van investeringsgeld.
* Cross Cultural Solutions: misschien werken er talloze locals in de luxe ‘home-bases’ in 10 verschillende bestemmingslanden en zorgt CCS voor veel werkgelegenheid aldaar.
* K2 Adventure Travel: er is vast grote behoefte aan onderwijsmogelijkheden voor blinden. In Tanzania zou wel eens deze hele school voor blinden op K2 Adventure Travel-funding kunnen draaien.

Ik ben geen Amerikaan, doch een sceptische Hollander die er op voorhand niet op vertrouwt, dat de Amerikaanse organisaties zo ‘not for profit’ zijn als ze claimen. Maar ja, als de ene hand de andere wast…. ?!

Niko Winkel

23 november 2015

Presenting: Esther Konijn

Esther Konijn, ons nieuwe teamlid

Esther Konijn is in juli afgestudeerd aan de opleiding BSc Tourism van Wageningen Universiteit en NHTV Breda. Tijdens haar studie ontdekte ze dat ze vooral interesse had om zich meer te verdiepen in toerisme in ontwikkelingslanden. Hoe toerisme in sommige gevallen gebruikt kan worden als een middel om problemen op te lossen, terwijl het in andere gevallen juist bestaande problemen verergert. Om de achtergrond en problematiek in ontwikkelingslanden beter te kunnen begrijpen ben is ze in het laatste jaar van haar opleiding een half jaar lang vakken gaan volgen op het gebied van Development Studies aan de Universiteit van Helsinki.

sommige partijen hebben de overhand en sommige houden zich bewust stil

In haar scriptie wilde ze graag haar kennis van toerisme combineren met haar kennis over ontwikkelingslanden en daardoor is ze bij het onderwerp vrijwilligerswerk met kinderen gekomen. In Nederland was er een redelijk felle discussie gaande of vrijwilligerswerk wel verantwoord is. Hierdoor kwamen er een hoop kritische punten over vrijwilligerswerk aan het licht. Binnekort zullen hier de bevindingen van haar scriptie presenteren, maar we kunnen vast verklappen dat haar analyse van de Nederlandse belangstelling en kritiek van media, onderzoekers, publieke organisaties en vrijwilligers organisaties laten zien dat niet alle kanten van vrijwilligerswerk in gelijke mate naar voren komen in deze discussie (sommige partijen hebben de overhand en sommige houden zich bewust stil).

“Ik vind het belangrijk dat vrijwilligers weten waar ze wel voor een goede bijdrage terecht kunnen en daarom kan ik de informatie die ik tijdens mijn scriptie heb verzameld niet zomaar naast me neerleggen. Ik weet dat er nog veel verbeterd kan worden en wil me hiervoor inzetten”. Zodoende heeft Esther zich aangesloten bij Volunteer Correct, waar ze op dit moment betrokken is bij het vormgeven van de transparantie-index waarin de stichting elke Nederlandse vrijwilligersorganisatie zal kwalificeren. We zijn erg blij met haar komst.

23 november 2015

Presenting: Esther Konijn

Esther Konijn, our new team member

Esther Konijn has graduated the BSc Tourism of Wageningen University and NHTV Breda last July. During her studies she discovered she had a specific interest to obtain more profound knowledge about tourism in developing countries. On the one hand tourism can be beneficial in several cases to solve problems in those countries, while on the other hand it can also intensify or worsen certain problems. In order to understand the background and issues of developing countries more comprehensively, Esther followed several courses in the field of Development Studies at the University of Helsinki during the last year of her studies.

“some have stronger voices, while others remain silent”

In her thesis, she wanted to combine her knowledge about tourism with her knowledge about developing countries and on that account she chose voluntary work with children as her thesis´ topic. In the Netherlands there has been a quite severe discussion upon the beneficiaries of voluntary work and if it is something which can be justified. Due to this discussion a lot of critical views upon voluntary work were exposed. Soon, Esther´s findings of her thesis will be presented at our website. To give a little sneak peak: we already reveal that her analysis, of the current concerns of the Dutch media, academics, public organisations and volunteer organisations, unveiled not all sides of voluntary work are equally represented within this discussion (some have stronger voices, while others remain silent).

“I believe it is very important that (prospective) volunteers know where they should go to contribute in a beneficial way and therefore I simply cannot put all the information, I collected during my thesis, aside. I would like to make an effort to improve the voluntary industry as I know still many improvements are necessary and can be made.” And that’s why Esther joined Volunteer Correct. At the moment, she is involved in developing the transparency-index in which all Dutch voluntary organisations will be qualified. We are truly happy with her support.